Naast primaire preventie is secundaire preventie, oftewel een goede revalidatie en een veilige terugkeer naar het sporten, een van de belangrijkste gebieden om de gevolgen van blessures te voorkomen, bijvoorbeeld door het risico op herhaling van een blessure te verkleinen. Hoe verloopt zo’n revalidatieproces?
Het doel van revalidatie
Het doel van revalidatie is ervoor te zorgen dat, in geval van een blessure, het beschadigde weefsel de kans krijgt om optimaal te genezen, zodat de sporter de activiteiten weer kan hervatten. Verschillende doelen bij revalidatie zijn bijvoorbeeld het aanvankelijk verminderen van de pijn, het herstellen van het normale bewegingsbereik in gewrichten en spieren, het vergroten van de kracht en het uithoudingsvermogen in de spieren en het geleidelijk vergroten van de kracht van het beschadigde weefsel. Een spier kan bijvoorbeeld binnen vier tot zes weken genezen, terwijl schade aan groeizones maanden, soms jaren kan duren om te genezen. Een revalidatie dient te worden uitgevoerd in nauwe samenwerking met een fysiotherapeut en eventueel een arts.
Training gedurende de blessure
Het hebben van alternatieven voor de gebruikelijke training voor iemand die een of andere vorm van blessures ervaart, is belangrijk om sneller te herstellen. Een blessure is zelden gelijk aan rust. Integendeel, het daagt zowel de trainer als de sporter uit om met alternatieve oplossingen te komen. Om dit te bereiken kan veel inzet nodig zijn, maar een goed uitgevoerde krachttraining betekent dat je onder andere een goede basis hebt gelegd om sneller te herstellen van een blessure. Daarnaast kunnen de oefeningen van bijvoorbeeld FysioGrow, die bij revalidatie worden gebruikt, nuttig zijn om in het hele actieve leven te integreren.
Weer sporten na een blessure
Het kan een uitdaging zijn voor een sporter om het sporten weer op te pakken, omdat het rendement kan verschillen afhankelijk van het type sport en de blessure. Terugkeer naar de sport bestaat over het algemeen uit drie fasen. De eerste fase is het deelnemen aan fysieke activiteiten, zoals revalidatie. Na de revalidatie komt de tweede fase: het weer deelnemen aan de sportactiviteiten. Deze fase komt na de afronding van de revalidatie, en bevat nog geen sportprestaties op hoog niveau. Bij deze stap hoort een duidelijke planning met betrekking tot het verloop van de training en belasting om weer volledig te kunnen sporten.
In de derde fase kan de sporter weer meedoen aan prestatiegerichte training. Hier beoefent men de sport op hetzelfde niveau als vóór de blessure, en kan men weer beginnen met concurreren.
Belangrijke factoren
Factoren die de beslissing om weer te gaan sporten beïnvloeden zijn zowel fysiek, psychologisch als sociaal. Een voorbeeld van een sleutelfactor bij revalidatie is een duidelijke progressie van de belasting van het beschadigde weefsel, waardoor de mogelijkheid zich voordoet om zich zo goed mogelijk aan te passen aan het huidige trainingsniveau. Beslissingen over het hervatten van sport na een blessure moeten worden genomen in overleg met een team bestaande uit de sporter, de coach en een medisch adviseur.
